Δρόμοι χωρίς αυτοκίνητα, παιδιά που παίζουν σε πλατείες και πάρκα, πόλεις αγνώριστες, στιγμές που μοιάζουν αξεπέραστες –ειδικά αν τις κοιτάς μέσα από τον κατά τι παραμορφωτικό φακό της νοσταλγίας, που αφήνει απέξω φτώχιες, στερήσεις, ανισότητες και κοινωνικούς κώδικες πολύ διαφορετικούς από τους δικούς μας. Ας είναι. Ακόμα κι έτσι, οι νοσταλγικές φωτογραφίες της παλιάς Ελλάδας παραμένουν γοητευτικές.