Παραμονές Χριστουγέννων στα Γιάννενα!

Εδώ υπάρχει ακόμη ζωή! Οι άνθρωποι κυκλοφορούν στο δρόμο με το κεφάλι ψηλά! Οι δρόμοι όχι μόνο δεν έχουν ερημώσει, αλλά έχουν ακόμη ανθρώπους που τους περπατούν χαμογελαστοί και αισιόδοξοι! Αυτό που συμβαίνει το μεσημέρι παραμονή Χριστουγέννων στα Γιάννενα είναι πολυ ξεχωριστό, όλη πόλη γιορτάζει με μια απίστευτη ενέργεια,όλη η πόλη γλεντά αταμάτητα από το μεσημέρι μέχρι το άλλο πρωί!   Τι και αν για τις περισσότερες περιοχές της Ελλάδας τα κλαρίνα και η δημοτική μουσική είναι συνυφασμένα με το Πάσχα; Στα Γιάννενα τα τελευταία χρόνια ακούμε και χορεύουμε δημοτική μουσική τις παραμονές Χριστουγέννων και Πρωτοχρονιάς από το μεσημέρι μέχρι τα ξημερώματα- και όποιος αντέξει!

Σαν σήμερα το 1843 στολίζεται στην Ελλάδα το πρώτο χριστουγεννιάτικο δέντρο

Αειθαλές δέντρο, συνήθως έλατο, που διακοσμείται με φώτα και στολίδια στο πλαίσιο τού εορτασμού των Χριστουγέννων.
Η χρήση αειθαλούς δέντρου, στεφανιού και γιρλάντας ως συμβόλων της αιώνιας ζωής, αποτελούσε έθιμο των αρχαίων Αιγυπτίων, των Κινέζων και των Εβραίων. Η λατρεία των δέντρων, που ήταν συνηθισμένο φαινόμενο ανάμεσα στους ειδωλολάτρες Ευρωπαίους, επιβίωσε και μετά τον εκχριστιανισμό τους σε διάφορα έθιμα.
Το χριστουγεννιάτικο δέντρο των νεώτερων χρόνων προέρχεται από την Γερμανία. Σ’ ένα λαϊκό μεσαιωνικό δράμα για τον Αδάμ και την Εύα το κυριότερο εξάρτημα τού σκηνικού ήταν ένα έλατο διακοσμημένο με μήλα, το οποίο συμβόλιζε τον Κήπο τής Εδέμ.

Επαγγέλματα που χάθηκαν: Τα ταμπάκικα των Ιωαννίνων

του Αποστόλη Δ. Καλαντζή.

Μέχρι και τη δεκαετία του ’40, σ’ όλο τον ελληνικό χώρο, οι ανάγκες των ανθρώπων εξυπηρετούνταν από παραδοσιακά επαγγέλματα. Στα Γιάννενα υπήρχαν διάφορες κατηγορίες επαγγελματιών όπως ραφτάδες, σαμαράδες, βαρελάδες, κουδουνάδες, σιδεράδες, ταμπάκηδες και άλλοι. Σε κάθε σημείο της πόλης υπήρχαν και τα ανάλογα εργαστήρια.

Ειδικότερα η βυρσοδεψία εμφανίστηκε στην πόλη των Ιωάννινων με τη μορφή της συντεχνιακής οργάνωσης από τον 17ο αιώνα και άκμασε μέχρι τα μισά του 20ου. Με τα επαγγέλματα των δερματεμπόρων, των σαμαράδων και των υποδηματοποιών, απασχολούνταν μεγάλη μερίδα του εργατικού δυναμικού της πόλης κι αυτό οφείλονταν στη βυρσοδεψία.