Σαν κρεμασμένη από τον ουρανό, σαν καρφωμένη στα βράχια... Η Μονή Κηπίνας να στέκεται εκεί, πάνω από τον Καλαρρύτικο ποταμό, ανάμεσα σε γη και ουρανό!
Η πρόσβαση στο μοναστήρι γίνεται από ένα μικρό μονοπάτι, λαξευμένο στο βράχο και συνεχίζει με ξύλινη γέφυρα, που οδηγεί στα προσκτίσματα της μονής.
Η ονομασία «Κηπίνα» οφείλεται, κατά μία εκδοχή, στους κήπους που καλλιεργούσαν οι μοναχοί, σε μια περιοχή κατεξοχήν απότομη και βραχώδη. Σύμφωνα με την παράδοση η ίδρυση της χρονολογείται στην υστεροβυζαντινή περίοδο, αν και σήμερα δεν υπάρχουν στοιχεία να την επιβεβαιώνουν.
Το καθολικό της μονής διαμορφώνεται στο μικρό σπήλαιο που υπάρχει εκεί, ο βράχος του οποίου λαξεύθηκε κατάλληλα και αποτελεί το θόλο του. Πρόκειται για μια μικρών διαστάσεων μονόκλιτη βασιλική με νάρθηκα.
Στο εσωτερικό της είναι διακοσμημένη με ενδιαφέρουσες τοιχογραφίες που χρονολογούνται στα τέλη του 17ου με αρχές του 18ου αι. Διακρίνονται για το ενδιαφέρον εικονογραφικό πρόγραμμα με τις ωραίες παραστάσεις και τους ποικίλους χρωματισμούς.
Το τέμπλο είναι ξυλόγλυπτο επιχρυσωμένο και χρονολογείται την ίδια εποχή.
Τα κελιά του μοναστηριού διαμορφωμένα με διάφορες ξύλινες επεκτάσεις στον κατακόρυφο βράχο δημιουργούν ένα ενδιαφέρον αρχιτεκτονικό σύμπλεγμα απόλυτα εναρμονισμένο στο άγριο τοπίο της περιοχής.
Το μοναστήρι ήταν αφιερωμένο στην Κοίμηση της Θεοτόκου και διέθετε αρκετή περιουσία, ώστε να συντηρεί με δική του δαπάνη σχολείο για τα παιδιά της γύρω περιοχής. Στο μοναστήρι που είναι σήμερα επισκέψιμο έχουν γίνει σχετικά πρόσφατα αναστηλωτικές εργασίες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου